Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
tutaşmaq — f. Vuruşmaq, döyüşmək, yaxalaşmaq, dalaşmaq, qovğa etmək, höcətləşmək. Vəziyyətdən aydın idi ki, Orucov alman kəşfiyyatçısı ilə tutaşmışdır. M. C.. <Səfər:> Buna şübhən varsa, gəl bir tutaşaq; Ağzın süd qoxuyur, uşaqsan, uşaq. S. Rüst.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutaşma — «Tutaşmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kürməx’ləşməx’ — (Gəncə) tutaşmaq. – Əliynən Həsən genə kürməx’ləşiflər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
öcəşmək — f. Çəkişmək, sataşmaq, sürtüşmək, mübahisə etmək, tutaşmaq. <Rzaqulu:> Qoy o məni yaxşı tanısın, mənə öcəşməsin, xataya salmasın. . N. V.. <Əbülhəsən bəy:> Çəkməsilən mənimlə öcəşməyə və məni ələ salmağa başlamışdı. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaşqalaşmaq — f. məh. Toqquşmaq, birbiri ilə sözləşmək, çəkişmək, tutaşmaq, deyişmək. Ay yoldaşlar, sizə bir söz söyləyim; Kəndlilərlə qaşqalaşdı mollalar. Aşıq Mirzə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutaqlaşmaq — bax tutaşmaq. Xırmançıların gəldiyini görən Alo ürəklənərək özünü qaratikan kollarının başından tulladı. Bir az keçmədən o, cöngə ilə tutaqlaşdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutuşmaq — 1. Bax tutaşmaq. <Nazlı> bu saat Camalın qardaşı ilə tutuşacağını zənn edirdi. Ə. Ə.. 2. Alışmaq, yanmağa başlamaq, alışıbyanmaq. <Əsli:> Ağa Kərəm, Paşa Kərəm, Xan Kərəm! Alış Kərəm, tutuş Kərəm, yan Kərəm! «Əsli və Kərəm».… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yanmaq — f. 1. Odlanmaq, alovlanmaq, od tutmaq, tutaşmaq. Odun yaxşı yanır. – Düşmən tərəfindən od vurulan kənd yanırdı. Ə. Vəl.. // Odun, istinin təsiri ilə məhv olmaq, külə dönmək. Kağız tonqala düşüb yandı. Buxarıdakı odunların hamısı yandı. Taya yandı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
